OLIVA

I.

OLIVA

German. Olven Kloster, monasterium 1. tantum milliar. Prussico a Gedano, in Polonia, ubi pax coiit A. C, 1660. Inter Imperatorem, Regesque Poloniae, Sueciae et Daniae. Conditum A. C. 1180. a Subislao, Cassubiae et Pomerelliae Principe, aliquot Pomeraniae Ducum sepulchris clarum. A. C. 1577. Gedanenses; cum Polonis bellum gerentes illud direptum solo aequârunt, quô nomine 200000. floren. ad eius restaurationem solvere coacti sunt. Vide Hadr. Vales. Notit. Gall.

II.

OLIVA

fructus oleae, qui an naturalis sit: Bartolus disputat in l. si eius fundi ff. de rei vendit.

Laudatissima in agor Piceno, indigitatur Martiali l. 1. Epigr. 44. v. 7.

Rustica lactantes nec misit fiscina metas,

Nec de Picenis venit oliva cadis.

Inchoabat, apud Romanos, finiebatque dapes. Idem l. 1. Epigr. 36.

Haec quae Picenis venit subducta trapetis,

Inchoat, atque eadem finit oliva dapes.

Illud ad irritandum stomachum, istud ad tollendum fastidium etc. Aliquando idem cum Olea. Inter festa Coptitarum seu Aegyptiorum Christianorum maiora septem; enumerata a Scriptore perinsigni Mahumedano aulaibsan Achmed Calcasendio. quem penes se MS. habere ait Seldenus, primum Festum Annuntiationis, secundum Olivae seu Olivarum suit, ubi addit Calcasendius, Atque hoc est festum Alshaianin; Rahelengius habet Festum, neque aliter explicat. Golius ex Camuso, Festum Palmarum. Addit Calcasendius, Et interpretatio eius Arabice est laudatio. Et tunc celbrant illud, in die Solis postremo ieiunii eorum seu Quadragsimae. Nempe omnino Dominca in Ramis Palmarum seu in Palmis innuitur, quae celebratur in Ecclesia utraque, Dominciâ Pascha proxime praecedente, in memoriam Adventûs Domini nostri Hierosolymam, quô auditô acceperunt ramos palmarum et

prodierunt ei obviam, atque clamabant, Hosanna, benedictus qui venit in nomine Domini, Rex ille Israelis, Ioh. c. 12. v. 13. Et certe suspicio non levis est, vocem illam Alshaianin corruptam esse ab Hebraeo Hoshannach, ὡσαννὰ, quod clamabnat ???amos gestantes, unde etiam festum eô nomine appellatum; S???ro quoque titulus lectionis, ex Euangelio, diei propriae, Dominca est τοῦ Hosanna. Accedit, quod Laudationem, quô nomine vocem Festi Arabice interpretatur Calcasendius, in Aegyptopro Hoshanna usurpatam videmus, apud Nonnum Panopoliram seu Aegyptium, qui in loco illo Iohannis vocem ἐυλογίῃσιν substituit. Arabes etiam festum illud ἀπὸ τοῦ βαΐων nuncupant, et a Chaldaico Gap desc: Hebrew, utputat Golius Lexic. col. 1131. quod ramos et frondes notât, deducunt. Quemadmodum in Graecanica Ecclesia vocatur ἡ Κυριακὴ τῶ βαΐων, Dominica Ramorum, in Euchoolog. fol. 241, 1. et Βαιοφόρος, dies in quo Rami gestantur, Edit. Iac. Goar. p. 744. Ac, ubi Iohannes Euangelista loc. cit. habet τὰ βαΐα τῶ φοινίκων, ramos arborum sive palmarum, Mathhaeus generatim meminit κλάδων τῶ δένδρων, ramorum arborum, sive palmarum, Olivarum aliarumve, c, 21. v. 8 Sed de Hoshanna et τοῖς Βαΐοις, si plura velis, vide Angelum Caninium in loca Nov. Testam. c. 4. et Is. Casaubonum Exercit. 16. §. 2. Et in Liturgiis Romanis, nunc Palmae solum hôc sestô inde memorantur, nunc Palmae simul et Olivarum rami, nunc tantum Olivae, nunc Rami palmae et olivarum, nunc Olivae coeterarumque arborum rami, nunc Palmae aeu Olivae, nunc Rami arborum. Atque inde Durandus Rational. l. 6. c. 67. §. 16. Dicitur etiam alibi, ait, Dominica Olivarum (ut hîc apud Calcasendium) quia rami Olivae portantur, quod sit ad repraesentandum filios Israel, qui cum ramis palmarum et Olivarum venienti Dommo obviam exierunt. Hierosolumam videl. pau, lo ante Passionem accedenti. Ubi vero nec palmae, nec Olivae fuerint, ramuli salicum efflorentes, ut apud Anglos alibique. festo in illo adhibiti, vel myrtei, ut apud Graecos, Georg. Phranzes l. 2. c. 4. vel buxei, ut apud Gallos, teste Ang. Caniniô

in loca Nov. Testam. c. 4. Scilicet, ut Hoshanna e Festo Secenopegiarum autumnali in vernum hoc translatum est, ita et rami seu surculi in eo gestandi alii, praeter palmarum, iuxta Legem facram de Festô illo, Levitici c. 23. v. 40. et usum Iudaeorum, Nehem. c. 8. v. 15. etc. Ioh. Seldenus de Synedriis veter. Hebraeor. l. 3. c. 15. §. 9. Vide quoque infra, in voce Osanna, item in Palma et Thalia, ubi tramitem Olivae θαλλὸν proprie Graecis dici videbimus. Coeterum ôliva aliisque ramis vincti olim apud Lacedaemonios, qui pro patria occubuêre, Aelian. Var. Histor. l. 6. c. 6. contra olivae foliis Syracusii in scribebant petalismo damnandos, de quo infra. Sed et Veteres in hydriam folium oliae conicientes, id Mercurium vocabant, illudque in Dei huius honorem primum eximebant, Κλῆρον Ἐρμοῦ nuncupantes: alterâ sorte eius exsistente, qui Mercurium sequebatur, de quo lusu vide Suidam. Ab Oliva, mola Olivaria, cuius ut et praeli, mentfo fit in l. 21. de instrum. vel instrum. legat, apud Ioh. Calvinum Lex Iurid.